مقدمه ای بر سیستم وب

کلا از دیدگاه مسائل فنی ، سیستم وب در دو بخش سازماندهی میشود :

• برنامه سمت سرویس دهنده وب و برنامه سمت مشتری وب
• پایگاه اطلاعاتی توزیع شده از صفحات ابرمتن و فایلهای داده مثل صدا، تصویر و ...

صفحه وب چیزی نیست مگر یک فایل متنی بسیار ساده که با زبان علامت گذاری HTML تدوین میشوند و در بخشهای آتی روش ایجاد آنرا بوسیله یک ویرایشگر منی (مثل Notepad) توضیح خواهیم داد.

کاری که مرورگر بعنوان یک سرویس گیرنده وب انجام میدهد آنست که تقاضای دریافت یکی از این صفحات با فایلها را در قالب قراردادی استاندارد (به نام پروتکل HTTP به سمت سرویس دهنده ارسال میکند. در سمت مقابل سرویس دهنده وب این تقاضا را پردازش کرده و در صورت امکان، فایل مورد نظر را برای مرورگر ارسال میکند. مرورگر پس از دریافت فایل ابرمتنی ، آنرا تفسیر کرده و بصورت صفحه آرایی شده روی خروجی نشان میدهد. پروتکل HTTP) به سمت سرویس دهنده ارسال می کند. در سمت مقابل سرویس دهنده وب این تقاضا را پردازش کرده و در صورت امکان، فایل مورد نظر را برای مرورگر ارسال میکند. مرورگر پس از دریافت فایل ابرمتنی، آنرا تفسیر کرده و بصورت صفحه آرایی شده روی خروجی نشان می دهد. اگر فایل ابر متنی در جائی به فایل صدا یا تصویر پیوند خورده باشد، آنها نیز توسط مرورگر تقاضا شده و پس از دریافت در جای خود قرار می گیرند. بنابراین سرویس دهنده وب را باید یک برنامه سوکت در نظر گرفت که فرامین مشتریها را دریافت ، پردازش و در صورت امکان اجرا می کند. برنامه سمت مشتری نیز برنامه سوکتی است که تقاضاها را در قالب فرامین استاندارد ، برای سرویس دهنده وب ارسال می کند؛ در ضمن وظیفه تفسیر و نمایش دادههای دریافتی را نیز بر عهده دارد. در ذهن خود دو مفهوم کاملا مجزای زیر را از هم تفکیک کنید: . " پروتکل انتقال صفحات ابرمتن: این پروتکل زبان با قراردادی برای صحبت کردن مشتری با سرویس دهنده وب (HTTP) است. . "زبان نشانه گذاری صفحات ابرمتن زبانی برای قالب بندی و صفحه آرائی اطلاعات متنی (HTML) است ممکن است خواننده نکته گیر به این قضیه اعتراض کند که سرویس دهنده وب را با سرویس دهنده HTTP همسان گرفتیم در صورتیکه سرویس دهنده وب فراتر از سرویس دهنده HTTP است. برای توجیه قضیه خاطر نشان می کنیم که فعة کاربردی ترین بخش از سرویس دهنده وب همان سرویس دهنده HTTP است. معرفی زبان نشانه گذاری صفحات ابرمتنی (HTML) را به بخشهای بعد موکول کرده و فعلا برنامه های سمت سرویس دهنده و سمت مشتری وب (مرورگر) را مورد بررسی قرار می دهیم تا پیوستگی بحث ما با موضوع برنامه نویسی سوکت از دست نرود.